Nasıl şükretsem ne kadar şükretsem de bu nimetin şükrünü eda edemem ama yine de bu nimeti verene
binlerce şükürler olsun.Yıllarca komşu hasreti çekip sonra böyle tatlı ton ton bir teyzeye komşu olmak ve bu
teyzenin cennet gibi bir bahçesi olması bal üstüne kaymak misali oldu bana.
ihtiyaç duyarız.Kapısını çalacak bir komşu yada kimsemiz yoksa gurbet,hasret,özlem tavan yapar ve duygu
dünyamız dibe vurur.
Bu eve taşınırken 10 yıl kaldığım artık memleketim dediğim her köşesi acı tatlı günlerimin hatırasıyla dolu bir
sürü arkadaşımın dostumuz dediğimiz insanlardan ayrılmanın büyük hüznü ve üzüntüsü içindeydim.
Yeni ev içinde çokça dua ettim kapısını çalabileceğim derdimi söyleyebileceğim komşularım olsun
diye.Nitekim istediğimden fazlası oldu.
Necmiye teyzenin bahçesi yol üstünde ve aramızda bir bina var.Nereye gitsek önünden mutlaka geçiyoruz.Bir
yıldır Çok istememe rağmen Necmiye teyzeyle karşılaşmadım tabiri diğerle karşılaştırılmadım.Bahçe her
mevsimde ayrı güzelleşiyor ve ben bahçeye giremediğim için içim içimi yiyor.her gün bahçenin güzelliğini eşime
anlatıp teselli buluyorum.Kendi içimden de çokça dua ediyorum.İnşallah bahçe sahibiyle tanışıp komşu oluruz
da bu bahçede bolca çay içip zaman geçiririm.
Duam bu ilk bahar da kabul oldu.Çiçekler açtığında necmiye teyzeyle tanış(tırıl)dım.Beni aldı bir telaş bahar çabuk geçer çiçekler hemen solar bilirim, ne yapsam, ne etsem de çokça fotoğraf çeksem diye kafamda projeler üretiyordum ki kara haber geldi...
Canım dan çok sevdiğim ve sevdiğimiz biricik yeğenim (annem,babam,kardeşim,abim ,ablam,gurbeti sıla yapan dert ortağım) kısaca herşeyim dediğim ablamın oğlunun vefat haberiyle baharımız kış oldu.
Dünyalık anlamını yitirdi anlamsızlaştı herşey.Yönümü şaşırdım adeta.Yaşayan ölü cümlesi tam beni ifade etse
de hayat devam ediyor dediğimiz şey bu olsa gerek.Taziyeden sonra hayattaki rutinimize yine dönsem de
içimdeki, duygu dünyamdaki eski rutinime dönmem artık mümkün değil olmayacakta çünkü puzzle'n
en büyük parçası yok.
Hayat devam ediyor dedim ya... Her gün işe gidip gelirken Necmiye teyzenin bahçesinin önünden geçip
gidiyorum ama pek bir umarsız , umursamaz ve hatta küsmüş bir şekilde.Yasıma ortak olsun istiyorum her şey
ve herkes.Gök kararsın, güneş çıkmasın, güller açmasın, İnsanlar gülmesin...
beni barıştırmak için ellerinden geleni yaptılar.Her gün farklı renkli bir gül açıyor ve sabah akşam beni
selamlıyorlar ama bende tık yok.Takii Necmiye teyze selam verip bizi içeri davet edene kadar.
Nerelerdesiniz diye sordu Necmiye teyze.Fidanımızı, biricik gülümüzü toprağa verdiğimizi söyleyince çok
üzüldüler. Acımızı paylaşınca hafifletmek adına kendi hayatlarındaki yaşadıkları acıları anlattılar teselli
ettiler.İçecek bir şey ikram etmek istediler acelemiz olduğunu söyleyince Cemil amca ; bari taze yumurta
vereyim kahvaltıda yersiniz dedi.Elimiz mahkum kabul ettik ve aldık.Onların konuşmaları bana iyi gelmişti..O
günden sonra bahçede Necmiye teyzeyi aradı gözlerim.Bir gün işten gelirken gördüm bahçede olduğunu ve
girdim içeri.Necmiye teyze sanki beni bekliyormuş gibi mutlu oldu ve itiraz istemiyorum bir kahve içelim
dedi.Zaten bende böyle birşey istiyordum. bahçeye bakınırken kahvemiz de geldi.Kahve bahane sohbet
şahane misali... olsa da kayıpların verdiği acılar bizi güzel bahçeden uzaklaştırdı.Necmiye teyze de en büyük
acı kaybını 27 yıl önce 26 yaşındaki kardeşinin vefatını anlattı.
damdan düşeni damdan düşen anlar misali necmiye teyzeyi daha yakın hissettim kendime ve bahçeylede barışmıştım o gün.Necmiye teyzeye kahvaltı yapmayı teklif ettim sağolsun kabul etti.
Cumartesi sabahı saat 10 da kahvaltıda buluştuk.Hava yağmurlu olduğu için balkonda yaptık kahvaltımızı.Sonrasında aldım makineyi bastım deklanşöre ama nafile doyamıyorum çekmeye bir de yağmur yağdı.Gül yapraklarındaki görsel şölen aklımı başımdan aldı adeta.Utanmasam bir gülün abartısız bin tane fotografını çekerim.
Mehmet Emin Ay'ın "Güllere vurgunum "ezgisi bana hep iyi gelir bugünde bahçeyle, derdimle bütünleştiği için çok iyi geldi.
Güller ağlar bana bu derdi güller anlar,
Bana güllerimi, güllerimi verin.
Güller ağlar bana bu derdi güller anlar,
Bana güllerimi, güllerimi verin.
Bana güllerimi, güllerimi verin.
Güller ağlar bana bu derdi güller anlar,
Bana güllerimi, güllerimi verin.
***
Gün olur yaprağı düşer güllerin,
Bu can ten evinden çıkar giderim,
Sevdam güle döner ben de gülerim,
Bana güller derin, kırmızı güller verin.
Bu can ten evinden çıkar giderim,
Sevdam güle döner ben de gülerim,
Bana güller derin, kırmızı güller verin.
***
Güller ağlar bana bu derdi güller anlar,
Bana güllerimi, güllerimi verin.
Güller ağlar bana bu derdi güller anlar,
Bana güllerimi, güllerimi verin.
Bana güllerimi, güllerimi verin.
Güller ağlar bana bu derdi güller anlar,
Bana güllerimi, güllerimi verin.
Kahvaltıdan bir kare de paylaşıp yazımı sonlandırırken daha bu başlangıç bundan sonra Necmiye teyzeyle daha çok çay içip kahvaltı yapacağımızın haberini de vermek istiyorum.Güzel yorumlarınızla bize eşlik edebilirsiniz.Her şeyin gönlünüzce olması dileğiyle...
