25 Mayıs 2015 Pazartesi

Ruhsal Zeka

İNANMA GÜCÜ

İman yapma, şüphe yıkma gücüdür. İnanmadığınızı gerçekleştirmeye hazır değilsiniz ve tüm

kimliğiniz inanmadığınıza karşı, yıkılamaz bir direnç gösterir. Ruhsal zekânın en önemli aracı 

imandır.


Başarabileceğinize ne kadar inanıyorsanız, başarma ihtimaliniz o kadar fazladır.



Çünkü inancınız ne kadar güçlüyse, a)ruhunuza o kadar güç verilecek; b)o kadar az emekle aynı 

işi yapabileceksiniz; c) çevresel faktörler o kadar yardımınıza koşacak; c) kaderiniz o ölçüde 

isteklerinize göre belirlenecektir. 


Ruhumu organize etmeye çalışırken Muhamed bozdağın Ruhsal zeka  kitabından son derece

faydalanıyorum


21 Mayıs 2015 Perşembe

HOŞ GELDİN İLKBAHAR RUHUMU DA HOŞ ET ÖYLE GİT

   
Ruhumu yıkamak istiyorum bahar yağmurlarıyla,Çiçekleriyle,havasıyla ve sayamayacağım bütün güzellikleriyle.Kıştan kalan tortuları silmek istiyorum.






             Zihnimdeki bulanıkları yeni tanıştığım şakayıklarla berraklaştırmak istiyorum.

8 Kasım 2014 Cumartesi

Necmiye teyzenin Bahçesi(2)


                 Günde en az altı defa  necmiye teyzenin bahçesinin önünden geçiyorum.(küçük

adamı okula götürüp getiriyorum).Her sabah meraklı gözlerle bakıyorum bahçede mi Necmiye teyze

 diye ama nerdeyse iki aydır göremedim.Sonbahar yağmurlarıyla bahçe adeta çoştu ve sanki ilkbahar

oldu.Bir taraftan sararan yapraklar bir taraftan necmiye teyzenin bahçesi aklım karıştı hangi

mevsimdeyiz.




         Bu güzellikleri görüpte bahçeye giremeyip hasbihal edememek fotograf çekememek yiyip

bitiriyordu beni.Bahçe kapısı her zaman açık yani kilitli değil ve bahçe yüksek duvar ve çitlerle

kapatılmamış gelene geçene cömertçe görsel şölen sunuyor.Zaten Necmiye teyze de sevmez öyle

kapalı alanda oturmayı onun da hoşuna gidiyor gelen geçeni görmek.İstersem girip Necmiye teyzeyi

görebilirim ve fotograf çekebilirim ama rahatsız etmek istemedim sabırla bekledim

karşlaştıralacığımız günü.İşte o gün cuma günüymüş...

  Karşıdan gelirken necmiye teyzeyi görünce yüzümde gülücüklerle bahçe kapısına yöneldim

necmiye teyzede bana seslenmek için kapıya gelmiş iki aylık özlemle kocaman

 kucaklaştık

  
  Bahçedeki kurumuş çiçek köklerini ve ayırık otlarını temizliyordu.Kahvaltı yapmadıysan kahvaltı
yapalım dedi.

kahvaltı yaptığımı söyleyince bi kahve içelim dedi zahmet etme bu bahçede oturmak benim için en
 
güzel kahve desem de ikna edemedim.Necmiye teyze içeri kahve yapmaya gittiğinde ben fotoğraf

makinesini alaıp geleyim dedim iyi hadi bakalım dedi.Bir arka sokaktaki eve giderken yol nasıl uzun

geldi anlatamam.Adeta koşarak aldım geldim makineyi ve geldiğim de manzara bu...

  
             Kahvelerin fotografını çekerken aslında bir taraftan da mutluluğun,komşuluğun,hasret

gidermenin,sevmek ve sevilmenin de fotografını çekiyordum.Galiba bu duygularla çok derinlere

 dalmışım

      Necmiye teyzenin kahveler soğumadan içelim sözüyle irkildim.40 yıl hatırı olacak bir kahve

içtim hayatım da ilk defa.

                İçim özlemden zamansız ayrılıktan bir tuhafken  songünlerin getirdiği karamsarlığın

aklımdaki gönlümdeki ve ruhumdaki izlerini bu güzelliklerle yıkamak,güzel görüp güzel düşünmek

niyetiyle tamamlıyorum yazımı.İyi geldi bana iyi gelsin dileyen herkese..



 "Mutluluk;bir çiçeğin her halini fotogafını çekmekte"



" Mutluluk beni de çek benide çek dercesine duran çiçekleri fotograflamakta"


" Mutluluk; bu çiçeklerin her rengini görmede"



"Mutluluk;çiçeğe durmuş bu tohumların çiceğini merak etmede"


 "Mutluluk;ilkbahar da istemeden dalını kırdığım turuncu gülün tekrar açamsında."


 "Mutluluk; bu bengovillerle karşılaşmakta"



 "Mutluluk;gören göze,tutan ele,konuşan dile,yüreyen ayaklara sahip olmakta ve daha bir çok sayısız nimete kavuşturulmakta."

Bereketli geçirdiğimiz bir günü bereketli bir aşla sonlandırdık.Ayşe teyze Aşure yapmış getirmiş

Necmiye teyzede bizimle paylaştı.



 Bu gün   yaşananlar daha bitmedi burda daha çok boş sayfa var ve benim bugüne dair daha çok anlatacaklarım var.