Benim Annem,Güzel Annem

Anne sınavından yine geçemedim.Günler öncesinden belli oldu anneciğimin geleceği.Bunalmış ruhuma ve kararmış gözüme çok iyi gelecekti bu geliş.Hazırlıklarıma temizlikten başladım. Annemin en hassas olduğu çarşaf ve yorganlardan.Çarşafları ve yorgan kılıflarını yıkayıp koydum kenara.Evi temizledim v.s... Bütün bunları niyemi yaptım Anneciğim büyüdüğümü görsün ve mutlu olsun diye... Annemin gözünde hiç büyümemin bir iç sıkıntısı vardır bende.aslında çoğu zaman mutluyumdur halimden ama kendimi yetersiz hissettiğim alanlarda birde üstüne anne azarı işitince artık büyüdüm diyesim varki yaptığım işin kırık döküklüğü beni eleverir.Son umudum evlenince annem büyüdüğüme inanacak diye umut ederken eşime ilk tenbihi o evin en küçüğü bir şeyi yapamazsa kızma emi olmuş.Sonra bir umut daha besledim içimde Anne olursam artık diyecek sözü kalmaz diye hayal ederken annemin şiddetli azarları anne olduktan sonra daha fazlalaştı.Rutin doktor kontrollerinde aldığım aferinleri annemden almak bir yana Anneliğime ettiği laflar yutulur cinsten değil ama elden bir şey gelmez. Bu gelişinde artık böyle boş hayallerle avunmak yerine yetersizliğimi itiraf edip yardım isteme düşüncemi daha gelmeden telefonda paylaştım anneciğimle.Anlatır anlatmaz hak verdi bana ve yardım edeciğine söz.Bu sözü aldıktan sonra adeta omuzumdan dünya kalktı ve sanki kanatlandım pır pır uçtum o daldan o dala...